ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΕΙΚΟΝΑ 1η
ΌΛΓΑ : Πήγε έντεκα .Τι ώρα θα φύγουμε?
ΓΙΩΡΓΟΣ : Βιάζεσαι καλέ μάνα μου?Γιατί?
ΆΝΝΑ : (Φίλη της Όλγας) Θέλει να γιορτάσει τη νίκη της.
Επιτέλους νίκησε!
ΌΛΓΑ : Όχι επιτέλους Άννα μου! Πάντα νικάει η φίλη σου
και συνάδελφος σου.
ΆΝΝΑ : Μου αρέσει η μετριοφροσύνη σου (ειρωνικά).
ΌΛΓΑ : Μισώ τις ψέυτικες μετριοφροσύνες.
Είμαι σπουδαία στην δουλειά μου με τεράστια επιτυχία
Δεν χάνω ποτέ υπόθεση.Νικάω πάντα!
ΆΝΝΑ : Καλά καλά χαλάρωσε και λίγο.Ο ήλιος ερχεται
και φέυγει.Νόμος της φύσης.
ΌΛΓΑ : Μα τώρα ρε παιδιά σοβαρά? Γιά σκεφτείτε…
Από το μηδέν ξεκίνησα.Τίποτα δέν είχα.Κοιτάξτε
Τώρα όμως?Όλα τα έχω.Όλες τις δίκες έχω κερδίσει!
Δέν είναι τυχαίο αυτό,μπορεί να μαι λίγο εγωίστρια,
λίγο υπερφίαλη…Αλλά όχι στον βρόντο.
Όχι χωρίς λόγο.Τί με κοιτάτε έτσι?
Αλήθεια λέω.Άλλοι γενιούνται για να χάνουν και άλλοι
για να κερδίζουν.Εγώ ανήκω στην δέυτερη κατηγορία.
ΆΝΝΑ : Ξεκαβάλα Όλγα.Γίνε αυτή που ήσουν κάποτε.
ΌΛΓΑ : Τι θες να πεις καλή μου? Είναι κακό που χαίρομαι με τις δικαστικές μου επιτυχίες ?
Όχι όχι οχι …Δεν με αγαπάτε αληθινά.Δέν είστε φίλοι μου.
ΓΙΩΡΓΟΣ : Σε αγαπάνε καλέ μάνα τα παιδιά και το ξέρεις.
Μη λες λόγια που θα το μετανιώσεις.
ΌΛΓΑ : Όσοι με αγαπάνε με αγαπάνε πάντα. Και όταν ήμουν άφραγκη και τώρα.
Ναι και τώρα που έχω λεφτά.Αλλά βλέπεις πως μόνο εγώ πρόκοψα.
Μόνο εγώ πέτυχα επαγγελματικά.
ΆΝΝΑ : Κάτσε βρε όλγα.Φίλες αδελφικές είμαστε.Δεκαπέντε χρόνια γνωριζόμαστε.
Μαζί στην Νομική στα ξενύχτια σε όλα παντού.
Εγώ παντρεύτηκα πρώτη μετά εσύ.Τι έπαθες? Είπαμε απόψε να πάμε όλοι μαζί
για να γιορτάσουμε τη σημερινή σου νίκη.Σε αγαπάμε για αυτό είμαστε εδώ.
ΌΛΓΑ : Όλοι αγαπάνε ένα επιτυχημένο άνθρωπο. Όλοι!
ΓΙΩΡΓΟΣ : Ναι αλλά οι φίλοι αυτοί σε αγαπάνε από πρίν!
ΌΛΓΑ : Τελικά ξέρετε κάτι? Δεν θέλω να βγούμε. Βαρέθηκα. Καλύτερα μόνη μου.
Ο καλύτερος φίλος είναι ο εαυτός μου.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ : Γίνεστε άδικη τώρα!
ΌΛΓΑ : Έτσι λες? Έχεις άδικο. Μόνοι γεννιόμαστε μόνοι πεθαίνουμε και μόνοι
χαιρόμαστε τους άθλους μας, τις επιτυχίες μας όπως εγώ!
Εγώ φεύγω τώρα με το αμάξι μου. Καλό βράδυ και καλή μου διασκέδαση!
(Βγαίνει η Όλγα οργισμένη)
ΓΙΩΡΓΟΣ : Δεν ξέρω τι έχει πάθει τώρα τελευταία …
(Ακούγεται θόρυβος από το αυτοκίνητο που βάζει μπροστά με μεγάλη ταχύτητα.
Μετά απο λίγο ένας δυνατός θόρυβος)
ΕΙΚΟΝΑ 2η
(Λίγους μήνες μετά η Όλγα στα αναπηρικό αμαξίδιο παράλυτη).
Δίπλα της ο Γιώργος.
ΓΙΩΡΓΟΣ : Πως είσαι μάνα?
ΌΛΓΑ : Τρείς ολόκληρους μήνες εδώ.Στο ίδιο σημείο πώς να είμαι?
Και αυτη η ώρα δέν περνάει με τίποτα!Ξημερώνει,βραδιάζει και εγώ εδω!
Ούτε ένα βήμα…Γιατί σε μένα γιατί?
ΓΙΩΡΓΟΣ : Θα γίνεις καλά μάνα θα γίνεις!
ΌΛΓΑ : Έτσι λές?
ΓΙΩΡΓΟΣ : Ναι λίγη υπομονή και κουράγιο.Όλα θα πάνε καλά!
ΌΛΓΑ : Νιώθω χάλια δεν έχω όρεξη για τίποτα.
Μόλις είχα αρχίσει να έχω λεφτά, κύκλο,γνωριμίες…
Και τώρα δεν έχω τίποτα. Τα λεφτά μου πήγαν στις εγχειρήσεις.
Ο κύκλος και οι γνωριμίες μου κλείσανε την πόρτα.Ω! Θεέ μου!
Όλα πήγαν στραβά ρε γαμώτο! Όλα τα έχασα… Και καλά ο κύκλος οι γνωριμίες…
Τα λεφτά μου πού είναι? Ίσως αν πήγαινα στο εξωτερικό να γινόμουν καλά.
Αλλά δεν υπάρχουν άλλα χρήματα.
ΓΙΩΡΓΟΣ : Και εδώ θα γίνεις καλά.
ΌΛΓΑ : Χωρίς χρήματα? Αλήθεια τι σου είπε ο γιατρός?
Θα μπορέσω να περπατήσω ξανά? Η όχι?
ΓΙΩΡΓΟΣ : Μάνα μη φέρνεις την καταστροφή.Σύντομα θα ξαναπερπατήσεις.
Μου το είπε ο γιατρός.Θα γίνεις καλά.
ΌΛΓΑ : Όπως πριν? Μακάρι να περπατήσω και δεν θα γίνω όπως πρίν…
Όπως το βράδυ που…
ΓΙΩΡΓΟΣ : Θα περπατήσεις!
ΌΛΓΑ : Η πλάτη μου μάτωσε,φέρε μια πετσέτα…Είμαι άχρηστη πιά!
ΓΙΩΡΓΟΣ : Μη με πληγώνεις!Εγώ αν το πάθαινα?Θα ήμουν άχρηστος?
Συμβαίνουν αυτά στους ανθρώπους.
ΌΛΓΑ : Ευχαριστώ παιδί μου είσαι τόσο καλός… Δεν το περίμενα…
Τώρα το εκτιμώ… Καμιά φορά είμαστε αχάριστοι…
Θα γίνω γρήγορα καλά?
ΓΙΩΡΓΟΣ : Θα γίνεις καλά… Πάω να φέρω την πετσέτα…
(Η Όλγα βλέπει ένα χαρτί στο πάτωμα,το σηκώνει με δυσκολία και το διαβάζει)
‘Η μητέρα σας δεν θα μπορέσει να συνέλθει και να επιστρέψει στην προηγούμενη
κατάσταση της.Η διάγνωση είναι σαφής.Θα περάσει την υπόλοιπη ζωή της παράλυτη’.
(Τσαλακώνει το χαρτί…Μπαίνει ο Γιώργος με την πετσέτα στο χέρι η Όλγα δεν τον βλέπει…
Ο Γιώργος κατάλαβε ότι διάβασε η Όλγα το γράμμα και σκουπίζει ένα δάκρυ του)
ΕΙΚΟΝΑ 3η
(Η Όλγα κάθεται στο αναπηρικό αμαξίδιο και συνεχίζει ήρεμα
μια κουβέντα με τον Γιώργο)
ΌΛΓΑ : Ώστε έτσι ε?Για πάντα εδώ πάνω.Στο αναπηρικό αμαξίδιο.Γιατί σε μένα?
Τι έκανα?Ποιον πείραξα?Δεν θέλω να ζώ πια… Νιώθω ότι μπορώ να κάνω
πράγματα εδώ πάνω να είμαι σε θέση να αναλάβω δίκες,τι λες θα τα καταφέρω?
ΓΙΩΡΓΟΣ : Μπορείς νομίζω.
ΌΛΓΑ : Δεν το πιστεύεις.Καταστράφηκα. Μέσα σε μία νύχτα και μόνο μια στιγμή!
Εγώ φταίω.Ο εγωισμός μου έκανε κακό.Η επιτυχία μου σαν δικηγόρος που δεν ήξερα
να την διαχειριστώ. Έσπασα τα μούτρα μου.Και σένα παιδί μου σε κουράζω
που είμαι παράλυτη.
ΓΙΩΡΓΟΣ : Δεν με κουράζεις καλή μου μανούλα… Κάποτε με είχες κουράσει…
Τώρα χαίρομαι που σε προσέχω και πριν δηλαδή προτού γίνεις η σπουδαία
δικηγόρος που κέρδιζες όλες τις δίκες, ήσουν σημαντική για μένα.
Θάυμαζα την αγωνιστικότητά σου για να πετύχεις,να γίνεις καλή δικηγόρος.
Είχες όνειρα και δύναμη.Όμως η επιτυχία σε χάλασε,σε άλλαξε.Έγινες εγωίστρια.
ΌΛΓΑ : Το ξέρω παιδί μου δεν φερόμουνα ταπεινά,είχα σηκώσει ψηλά τον αμανέ
που λένε…Γι αυτό εκείνο το βράδυ σας άφησα όλους και πήρα το αμάξι δίχως να
σας υπολογίσω και έχασα τον έλεγχο του αυτοκινήτου και έγινε το ατύχημα.
Έτσι άλλαξε η ζωή μου.Δυστυχώς δεν θα γίνω ποτέ καλά.Το μόνο καλό είναι ότι κατάλαβα
την λάθος συμπεριφορά μου την τότε…
ΓΙΩΡΓΟΣ : Είσαι δυνατή και θα το ξεπεράσεις.
ΕΙΚΟΝΑ 4η
(Η Όλγα κάθεται στο αμαξίδιο… Χτυπάει η πόρτα)
ΌΛΓΑ : Ναι…
ΓΙΑΤΡΟΣ : Μπορώ να καθίσω?
ΌΛΓΑ : Φυσικά
(Ο γιατρός κάθεται)
ΓΙΑΤΡΟΣ : Απόρησες που με είδες?Δέν έχεις άδικο.Ήρθα για να σου μιλήσω.
ΌΛΓΑ : Δε φοβάμαι ότι και να μου πεις…
ΓΙΑΤΡΟΣ : Θα σου πω κάτι σημαντικό άλλωστε γι αυτό ήρθα.
Μπορείς να γίνεις καλά!
ΌΛΓΑ : Πώς?Αφού είπες ότι…
ΓΙΑΤΡΟΣ : Θα εγχειριστείς σε νοσοκομείο της Αμερικής.
ΌΛΓΑ : Με τί λεφτά?
ΓΙΑΤΡΟΣ : Αυτό άστο πάνω μου…Ο συνάδελφος είναι καλός φίλος και
αφού θα σε κάνει καλά θα μπορέσεις δουλεύοντας να τον ξεχρεώσεις…
ΌΛΓΑ : Τι συνταραχτικά νέα και ελπίδα μου έφερες γιατρέ μου.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς!
ΕΙΚΟΝΑ 5η
(Λίγους μήνες μετά η Όλγα περπατάει… Ο Γιώργος χειροκροτεί…)
ΓΙΩΡΓΟΣ : Επιτέλους έγινες καλά!
ΌΛΓΑ : Δόξα Τω Θεώ!Τελικά η επιστήμη κάνει θαύματα!
ΓΙΩΡΓΟΣ :Τώρα θα αρχίσεις να δουλεύεις πάλι.
ΌΛΓΑ : Τώρα θα αποδείξω την μεγάλη αξία μου και αξίζω πάρα πολύ!
ΓΙΩΡΓΟΣ : Ναι μην αρχίσεις πάλι να μεγαλοπιάνεσαι.
ΌΛΓΑ : Δεν το αξίζω?Είμαι μια μεγάλη δικηγόρος.
Κανείς δεν ήρθε να με δει τόσο καιρό.Μόνη μου τα κατάφερα.
ΓΙΩΡΓΟΣ : Όχι ακριβώς.Οι φίλοι μας σε βοήθησαν εκείνο το βράδυ που έγινε το κακό.
ΌΛΓΑ : Δεν ήρθαν να με δουν.Χαιρόντουσαν με τον πόνο μου οι ανόητοι.
(Μπαίνει ο γιατρός)
ΓΙΑΤΡΟΣ : Εκείνοι όμως πλήρωσαν για τις εγχειρήσεις σου Όλγα.
ΌΛΓΑ : Αν το ήξερα δεν θα το δεχόμουν να κάνω εγχειρήσεις.
ΓΙΑΤΡΟΣ : Δηλαδή θα δεχόσουν να είσαι ισόβια παράλυτη?
ΌΛΓΑ : Φυσικά
ΓΙΩΡΓΟΣ : Άκου μάνα,δεν θέλω να μαι μαζί σου πλέον.
Με μια παράλυτη μάνα θα μπορούσα να ζήσω,
αλλά με ένα αχάριστο άνθρωπο όχι!
(Ο Γιώργος φέυγει)
ΓΙΑΤΡΟΣ : Είμαστε οι επιλογές μας αγαπητή μου.Καλή συνέχεια στη ζωή σου
και να χαίρεσαι τα πτυχία σου.
Δεν αξίζουν τα πτυχία χωρίς ανθρωπιά και ευγνωμοσύνη.
ΌΛΓΑ : Όχι πάλι,όχι παλι!!!!!